Η μάχη των Θερμοπυλών

Από εκεί θα περνούσαν τα στρατεύματα του Ξέρξη το καλοκαίρι του 480 π.Χ. για να μεταβούν νότια, προς την Αθήνα και την Πελοπόννησο. Εκεί επέλεξαν να τους περιμένουν οι Έλληνες, καθώς το στενό τούς έδινε την ευκαιρία να εξουδετερώσουν το αριθμητικό πλεονέκτημα των αντιπάλων τους και να μην επιτρέψουν την ανάπτυξη του ισχυρού τους ιππικού. Μολονότι δεν είναι ξεκάθαρο στις πηγές, οι σύγχρονοι ιστορικοί υπολογίζουν ότι ο περσικός στρατός αριθμούσε 70 με 300 χιλιάδες άνδρες, ενώ ο ελληνικός 7.000. Παράλληλα με τον στρατό, ο στόλος των Ελλήνων επιχείρησε να ανακόψει την πορεία των εχθρών στη θάλασσα, στην κοντινή θέση του Αρτεμισίου, σε μια σύγκρουση που η έκβαση της αποδείχθηκε αμφίρροπη.

Ο ανώτερος οπλισμός, η άρτια στρατιωτική εκπαίδευση και η στρατηγική της μάχης αποδείχθηκαν σημαντικά πλεονεκτήματα για την ελληνική πλευρά. Ο στρατός, με ηγέτη τον Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρτης, προσποιήθηκε υποχώρηση ώστε να παρασύρει τους Πέρσες στο κατάλληλο σημείο για αντεπίθεση. Για δύο μέρες, η ελληνική πλευρά κράτησε το στενό χωρίς μεγάλες απώλειες, έως την προδοσία του Εφιάλτη που αποκάλυψε στον Ξέρξη την Ανοπαία ατραπό, το μυστικό μονοπάτι για να περικυκλώσει τους Έλληνες. Ο Λεωνίδας έδιωξε τον υπόλοιπο στρατό και υπερασπίστηκε τη θέση μέχρι τέλους με 300 Σπαρτιάτες, 700 Θεσπιείς και 400 Θηβαίους, κερδίζοντας στην Ιστορία μια θέση πιο ένδοξη κι από εκείνη του νικητή.